ในสังคมไทยที่เราต่างมีความผูกพันกับสัตว์เลี้ยง ไม่ว่าจะเป็นสุนัข แมว หรือสัตว์ชนิดอื่น ๆ เรามักได้ยินข่าวคราวเกี่ยวกับการทารุณกรรมสัตว์อยู่บ่อยครั้ง สร้างความสะเทือนใจและเรียกร้องให้เกิดการแก้ไขปัญหาอย่างจริงจัง หนึ่งในเครื่องมือสำคัญที่ใช้ในการจัดการปัญหานี้ คือ "พระราชบัญญัติป้องกันการทารุณกรรมและการจัดสวัสดิภาพสัตว์ พ.ศ. 2557" ซึ่งมีบทลงโทษผู้กระทำความผิดฐานทารุณกรรมสัตว์ จำคุกสูงสุดไม่เกิน 2 ปี ปรับไม่เกิน 40,000 บาท หรือทั้งจำทั้งปรับ แต่คำถามที่เกิดขึ้น คือบทลงโทษในปัจจุบันเพียงพอแล้วหรือไม่ กับการกระทำที่โหดร้าย ไร้ซึ่งความเมตตาต่อสัตว์ร่วมโลก?
โทษที่ไม่สาสมกับความรุนแรง
หลายฝ่ายวิพากษ์วิจารณ์ว่าบทลงโทษตาม พ.ร.บ. ฉบับนี้ ยังมีช่องโหว่และไม่ครอบคลุมถึงความรุนแรงของการกระทำ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในกรณีที่มีการทารุณกรรมจนถึงแก่ความตาย บทลงโทษจำคุกเพียง 2 ปี อาจไม่เพียงพอที่จะเป็นเครื่องยับยั้งการกระทำความผิดได้ เมื่อเทียบกับความทุกข์ทรมานแสนสาหัสที่สัตว์ได้รับ
ปัญหาการบังคับใช้กฎหมาย
นอกจากบทลงโทษที่ถูกมองว่าเบาเกินไปแล้ว ปัญหาการบังคับใช้กฎหมายก็เป็นอีกหนึ่งอุปสรรคสำคัญ หลายกรณีพบว่าเจ้าหน้าที่ขาดความรู้ความเข้าใจใน พ.ร.บ. ฉบับนี้ หรือแม้กระทั่งละเลยที่จะดำเนินคดีกับผู้กระทำความผิดอย่างจริงจัง ส่งผลให้ผู้กระทำความผิดลอยนวลและยังคงมีพฤติกรรมทารุณกรรมสัตว์ซ้ำแล้วซ้ำเล่า
เสียงเรียกร้องเพื่อแก้ไข พ.ร.บ.
จากปัญหาดังกล่าว ทำให้เกิดกระแสเรียกร้องให้มีการแก้ไข พ.ร.บ. ฉบับนี้ ให้มีความครอบคลุมและมีประสิทธิภาพมากยิ่งขึ้น ทั้งในด้านของบทลงโทษที่ควรมีความรุนแรง สาสมกับความผิด และการบังคับใช้กฎหมายอย่างจริงจัง เพื่อให้สัตว์ได้รับการคุ้มครอง ป้องกัน และไม่ตกเป็นเหยื่อของการทารุณกรรมอีกต่อไป
สถิติที่น่าตกใจ
จากข้อมูลของมูลนิธิเพื่อสุนัขในซอย (Soi Dog Foundation) พบว่าในแต่ละปีมีสุนัขและแมวจรจัดถูกทอดทิ้งกว่า 600,000 ตัว และมีเพียงส่วนน้อยเท่านั้นที่ได้รับการช่วยเหลือ ในขณะที่สัตว์เลี้ยงที่อยู่ในบ้านก็มีความเสี่ยงต่อการถูกทารุณกรรมเช่นกัน
| ปี พ.ศ. | จำนวนคดีทารุณกรรมสัตว์ |
|---|---|
| 2560 | 152 |
| 2561 | 206 |
| 2562 | 289 |
จากสถิติข้างต้น แสดงให้เห็นว่าปัญหาการทารุณกรรมสัตว์ในประเทศไทยยังคงมีอยู่อย่างต่อเนื่อง และมีแนวโน้มเพิ่มสูงขึ้นเรื่อย ๆ สะท้อนให้เห็นถึงความจำเป็นในการแก้ไขกฎหมายและการบังคับใช้ให้มีประสิทธิภาพมากขึ้น
บทสรุป
การแก้ไขปัญหาการทารุณกรรมสัตว์ ไม่ใช่หน้าที่ของหน่วยงานใดหน่วยงานหนึ่ง แต่ต้องอาศัยความร่วมมือจากทุกภาคส่วน ทั้งภาครัฐ ภาคประชาชน และองค์กรต่าง ๆ ในการรณรงค์ให้สังคมตระหนักถึงความสำคัญของสวัสดิภาพสัตว์ ปลูกฝังความเมตตา กรุณาต่อสัตว์ และสนับสนุนการบังคับใช้กฎหมายอย่างจริงจัง เพื่อยุติวงจรความรุนแรงต่อสัตว์ และสร้างสังคมที่สัตว์ทุกชีวิตอยู่ร่วมกันได้อย่างสันติ
#ทารุณกรรมสัตว์ #พ.ร.บ.สัตว์ #สวัสดิภาพสัตว์ #หยุดทำร้ายสัตว์
บทความ
