ดาวเนปจูน ดาวเคราะห์ลำดับที่แปดในระบบสุริยะ เป็นดาวเคราะห์แก๊สยักษ์สีน้ำเงินที่เต็มไปด้วยความลึกลับ แม้จะอยู่ห่างไกลจากโลกของเรามาก แต่ดาวเนปจูนก็มีเรื่องราวน่าสนใจมากมาย โดยเฉพาะอย่างยิ่งคือการเป็นที่ตั้งของดวงจันทร์ไทรทัน (Triton) ดวงจันทร์สุดพิเศษที่มีภูเขาไฟน้ำแข็งที่พ่นไนโตรเจนเหลวและฝุ่นละอองออกมา
การค้นพบดาวเนปจูนและดวงจันทร์ไทรทัน
ดาวเนปจูนถูกค้นพบในปี ค.ศ. 1846 โดย Urbain Le Verrier และ Johann Galle ซึ่งเป็นการค้นพบจากการคำนวณทางคณิตศาสตร์ ที่น่าสนใจคือการค้นพบดาวเนปจูนนี้ เกิดขึ้นจากการสังเกตความผิดปกติของวงโคจรของดาวยูเรนัส ซึ่งบ่งชี้ว่ามีวัตถุขนาดใหญ่อยู่ใกล้เคียง
เพียง 17 วันหลังจากการค้นพบดาวเนปจูน William Lassell นักดาราศาสตร์ชาวอังกฤษได้ค้นพบดวงจันทร์ไทรทัน ซึ่งเป็นดวงจันทร์ที่ใหญ่ที่สุดของดาวเนปจูน และเป็นดวงจันทร์ดวงเดียวในระบบสุริยะที่โคจรรอบดาวเคราะห์ในทิศทางตรงกันข้ามกับการหมุนรอบตัวเองของดาวเคราะห์
ไทรทัน: ดวงจันทร์ภูเขาไฟน้ำแข็ง
ไทรทันมีขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางประมาณ 2,700 กิโลเมตร ซึ่งเล็กกว่าดวงจันทร์ของโลกเล็กน้อย พื้นผิวของไทรทันส่วนใหญ่ปกคลุมด้วยไนโตรเจน มีเทน และน้ำแข็ง ทำให้มีอุณหภูมิพื้นผิวที่ต่ำมาก ประมาณ -235 องศาเซลเซียส
สิ่งที่ทำให้ไทรทันมีความพิเศษคือการมีภูเขาไฟน้ำแข็ง หรือที่เรียกว่า Cryovolcanoes ซึ่งแตกต่างจากภูเขาไฟบนโลก ภูเขาไฟน้ำแข็งของไทรทันปะทุพ่นไนโตรเจนเหลว ฝุ่นละออง และสารประกอบอินทรีย์ต่างๆ ออกมา แทนที่จะเป็นหินหนืดร้อน ปรากฏการณ์นี้สร้างภูมิทัศน์ที่แปลกตาและน่าทึ่งบนพื้นผิวของไทรทัน
ทฤษฎีการกำเนิดของไทรทัน
การโคจรที่ผิดปกติของไทรทัน รวมถึงองค์ประกอบที่คล้ายคลึงกับดาวพลูโต ทำให้นักวิทยาศาสตร์เชื่อว่าไทรทันอาจไม่ได้กำเนิดขึ้นพร้อมกับดาวเนปจูน แต่เป็นวัตถุจากแถบไคเปอร์ (Kuiper belt) ซึ่งเป็นบริเวณที่อยู่ถัดจากวงโคจรของดาวเนปจูนออกไป ที่เต็มไปด้วยวัตถุน้ำแข็งขนาดเล็ก
ทฤษฎีที่ได้รับความนิยมมากที่สุดคือ ไทรทันถูกแรงโน้มถ่วงของดาวเนปจูนดึงดูดเข้ามา จนกลายเป็นดวงจันทร์บริวาร ในกระบวนการนี้เองที่ทำให้ไทรทันมีวงโคจรที่ผิดปกติ
การสำรวจดาวเนปจูนและไทรทัน
ยานอวกาศลำเดียวที่เคยเดินทางไปถึงดาวเนปจูนคือยาน Voyager 2 ในปี ค.ศ. 1989 ยาน Voyager 2 ได้ส่งภาพถ่ายและข้อมูลอันมีค่าของดาวเนปจูนและไทรทันกลับมายังโลก เผยให้เห็นถึงพายุขนาดใหญ่บนดาวเนปจูน วงแหวนที่จางๆ และภูเขาไฟน้ำแข็งบนไทรทัน
แม้ข้อมูลจากยาน Voyager 2 จะช่วยให้นักวิทยาศาสตร์เข้าใจดาวเนปจูนและไทรทันมากขึ้น แต่ยังคงมีความลึกลับอีกมากมายที่รอการค้นพบ เช่น องค์ประกอบภายในของไทรทัน กลไกการทำงานของภูเขาไฟน้ำแข็ง และวิวัฒนาการของระบบดาวเนปจูน
ตารางเปรียบเทียบข้อมูล
คุณสมบัติ | ดาวเนปจูน | ไทรทัน |
---|---|---|
เส้นผ่านศูนย์กลาง | 49,244 กิโลเมตร | 2,706 กิโลเมตร |
มวล | 1.024 × 1026 กิโลกรัม | 2.14 × 1022 กิโลกรัม |
อุณหภูมิพื้นผิวเฉลี่ย | -214 องศาเซลเซียส | -235 องศาเซลเซียส |
องค์ประกอบหลัก | ไฮโดรเจน ฮีเลียม มีเทน | ไนโตรเจน มีเทน น้ำแข็ง |
ในอนาคต นักวิทยาศาสตร์หวังที่จะส่งยานอวกาศไปสำรวจดาวเนปจูนและไทรทันอีกครั้ง เพื่อไขปริศนาต่างๆ ที่ยังคงอยู่ และเพื่อทำความเข้าใจเกี่ยวกับวิวัฒนาการของระบบสุริยะของเรามากยิ่งขึ้น
#ดาวเนปจูน #ไทรทัน #ภูเขาไฟน้ำแข็ง #ระบบสุริยะ